Gimnazjum kończył egzamin zwany „małą maturą”.
Klasy licealne miały dwa profile: humanistyczny i matematyczno-fizyczny. Cykl nauczania kończyła matura, uznawana przez francuskie władze uczelniane za równorzędną maturze francuskiej i pozwalająca na podjęcie studiów wyższych we Francji (za wyjątkiem Akademii Medycznych).
Program nauczania realizowany był zgodnie z programem przewidzianym dla szkół średnich w Polsce, ale z uwzględnieniem specyficznych warunków i lokalizacji Liceum. Tematyka francuska przewijała się więc w ciągu całego kształcenia. Językiem wykładowym był język polski.
Język i literatura francuska były nauczane w zwiększonym wymiarze godzin (pięć godzin tygodniowo).
Pierwszy rok nauczania podzielony był na semestry, jak w szkołach polskich. Później przyjęto trymestralny system francuski.
Skala ocen różniła się zarówno od tej przyjętej w Polsce (0-5), jak i od francuskiej (0-20). W Liceum wybrano system pośredni, od 0 do 10.
Kompromisem była także długość godzin lekcyjnych: w Liceum trwały one 50 minut (w Polsce normą było 45 minut, we Francji 60 minut).
Realizacja programu nauczania napotykała na liczne przeszkody takie, jak brak podręczników, książek, pomocy naukowych. W efekcie lekcje w Liceum przypominały raczej wykłady uniwersyteckie i uczniowie byli zmuszeni robić możliwie dokładne notatki. Najlepiej prowadzone zeszyty były przekazywane młodszym rocznikom, zmieniając się wraz z upływem lat w swoiste podręczniki.
Pierwszy egzamin maturalny odbył się pod kontrolą nadzoru oświatowego z Grenoble w czerwcu 1941 r. Przystąpiło do niego 51 abiturientów. Zdało 37, co daje zachęcające 72% zdawalności. Przez wszystkie lata istnienia Liceum maturę zdało w nim ponad dwieście osób.
Absolwenci wstępowali w szeregi studentów wielu uniwersytetów: najpierw uniwersytetów w Grenoble i Lyonie, potem także Clermont-Ferrand, Tuluzy czy Montpellier