Liceum
Polskie

Infrastruktura

W 1940 r. Polski Czerwony Krzyż we Francji został obarczony przez polski rząd emigracyjny misją pomocy Polakom w pozostaniu na terytorium francuskim. Problem skolaryzacji polskiej młodzieży był jednym z elementów tej misji, w związku z czym PCK aktywnie uczestniczył w rozmowach, które doprowadziły do podjęcia decyzji o utworzeniu Liceum w Villard-de-Lans.

Infrastruktura

PCK zajął się zatrudnieniem personelu Liceum, wziął na siebie kwestie wynajmu budynków i utworzył Wydział Kontroli Socjalnej Obcokrajowców (SCSE, Service de Contrôle Sociale des Étrangers). Hotel du Parc, położony w samym sercu miasteczka, o dwa kroki od merostwa stał się oficjalnie ośrodkiem nr 56a SCSE. Początkowo jego zadaniem było po prostu objęcie opieką emigrantów z Polski, ale wkrótce został przekształcony w polską szkołę średnią.

Hotel tworzą dwa budynki, z których starszy, tzw. Zamek, został zbudowany ok. 1760 r. przez Antoine’a Esbrarda de la Valonne, szlachcica ożenionego z Françoise Lambert, córką notariusza z Villard. W miesiącach letnich w tym pięknym, okazałym domostwie otoczonym 2 hektarowym parkiem gospodarze gościli licznych przyjaciół. W XIX wieku domostwo staje się własnością notariusza Juliena, mera Villard, a następnie przechodzi w ręce rodziny Bertrand, która nadaje mu miano Zamku. W XX wieku Zamek kupuje rodzina Beaudoing i, dobudowawszy dodatkowe skrzydło, przekształca całość w hotel. W 1940 r. właścicielem hotelu du Parc et du Château jest rodzina Guichard.

W krótkim czasie budynek hotelu okazuje się zbyt mały by pomieścić napływających do Liceum Polaków. Ale już w tamtych latach Villard-de-Lans było ośrodkiem sportów zimowych. Przyjmujące turystów przed wojną liczne hotele i pensjonaty teraz świecą pustkami, można je więc dostosować do pełnienia innych funkcji.
W ten sposób wiele z nich zamienia się w internaty i sale lekcyjne. Najpierw zaadaptowano hotele: hotel de la Poste, hotel des Loisirs (obecnie hotel du Centre), hotel Fleur des Alpes, hotel Beau Site, następnie także ośrodki kolonijne takie jak Le Rocher czy Stella Matutina, gdzie umieszczono najmłodsze dzieci.
Od 1942 w hotelu Vodiska, hotelu du Col et de l'Arc, hotelu des Tilleuls et de la Roseraie powstają klasy żeńskie. Przeniesiono tam też część żeńskiego internatu.

Z prawnego punktu widzenia personel administracyjny Liceum podlegał jednocześnie władzom polskim i francuskim, a w jego gestii leżało dbanie o warunki lokalowe i budżet, zarządzanie pracownikami, troska o wyżywienie podopiecznych oraz organizacja lekcji i internatów.

We wrześniu 1941 r. rząd francuski zaczyna obawiać się, że Polski Czerwony Krzyż we Francji dostanie się pod wpływ PCK polskiego, będącego tak naprawdę pod kontrolą Niemiec, wynikiem czego powołane zostaje Towarzystwo Opieki nad Polakami we Francji (GAPF, Groupement d'Assistance aux Polonais en France) z przewodniczącym Zygmunte Lubiczem-Zaleskim. GAPF przejmuje opiekę nad Liceum.

Polski rząd emigracyjny w Londynie uznał Liceum Polskie w Villard-de-Lans za oficjalną państwową placówkę oświatową i zasilał jego budżet niezależnie od tego, czy podlegała ono aktualnie pod PCK czy pod GAPF. Pieniądze przesyłano najczęściej przez Szwajcarię.
Polacy pracujący dla GAPF doceniali tę formę niezależności finansowej i odmawiali przyjmowania jakichkolwiek dotacji od rządu francuskiego aby „uniknąć zewnętrznej ingerencji w nauczanie młodzieży”.
Nierealność tej sytuacji wyjdzie na jaw gdy po zajęciu przez wojska niemieckie i włoskie dotychczasowej wolnej strefy kontakty z Londynem i Szwajcarią staną się mocno utrudnione. GAPF zda sobie także sprawę z tego, że pewna zależność od władz francuskich może się okazać przydatna w przypadku ewentualnych problemów ze strony okupanta. Kontrola nad Liceum zostaje więc przekazana w ręce rządu w Vichy. Od tego momentu szkoła podlega pod SCSE.

Villard w 40s

Villard-de-Lans w
latach 40 XX wieku

Rynek miejski w Villard w latach 40

Rynek miejski w
Villard w latach 40

Hotel du Parc et du Château

Hotel du Parc et du Château

Powrót do góry agence communication Bienvenue sur Mars grenoble lyon annecy chambery valence meylan